Szybki kontakt

Dzień dobry! W czym możemy Ci pomóc?

icon_widget_image Pon-Pt: 8:00 - 16:00; Sobota: nieczynne icon_widget_image 41-605 Świętochłowice, ul. Chorzowska 109 icon_widget_image + (48) 785 105 106 icon_widget_image biuro@top360.pl
  /  Edukacja   /  Czy osoba niepełnosprawna może zostać pracownikiem ochrony

Czy osoba niepełnosprawna może zostać pracownikiem ochrony

W realiach branży ochrony w Polsce często spotkamy się  z pracownikami ochrony posiadającymi orzeczenie o niepełnosprawności. Postawmy więc pytanie:  czy osoba niepełnosprawna może zostać pracownikiem ochrony fizycznej

Zasadniczo należy rozróżnić dwa zagadnienia

  1. Czynniki utrudniające zatrudnienie w charakterze pracownika ochrony fizycznej bez wpisu na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej
  2. Brak pozytywnego wyniku badań lekarskich osoby ubiegającej się o wpis lub posiadających wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej

Niepełnosprawnego zatrudnię… patologia branży czy troska o wykluczonych?

Ad 1. Czynniki utrudniające zatrudnienie w zawodzie

Pracę  w  zawodzie utrudniają zaburzenia  znacznego  stopnia  sprawności kończyn dolnych oraz zaburzenia znacznego stopnia sprawności kończyn górnych,w szczególności w zakresie zręczności rąk.

Utrudnieniem mogą być także wady i dysfunkcje narządu wzroku niedające się skorygować  szkłami  optycznymi  lub  soczewkami  kontaktowymi,  zaburzenia znacznego stopnia  w  zakresie  rozróżniania  barw,  widzenia  stereoskopowego,

koordynacji wzrokowo-ruchowej oraz percepcji kształtów, a także zaburzenie zmysłu równowagi.

Trudności w zawodzie mogą mieć osoby z niepełnosprawnością słuchu, która  nie może być skorygowana aparatem słuchowym tak, aby możliwe było wykonywanie określonych zadań (np. patrolowanie obiektu) i komunikacja werbalna.

Możliwość zatrudnienia w zawodzie osób z niepełnosprawnością

 Osoby z dysfunkcją narządu ruchu

Osoby  z  nieznaczną  dysfunkcją  kończyn  górnych,  w  tym  jednoręczne,  mają możliwość wykonywania zawodu, na wybranych stanowiskach pracy, warunkowo, po identyfikacji  indywidualnych  barier  i  racjonalnym dostosowaniu  technicznych  i organizacyjnych warunków środowiska pracy oraz stanowiska pracy.

Możliwe  jest  też  zatrudnienie  w  tym zawodzie  osób  z  niewielką  dysfunkcją kończyn  dolnych,  która  nie  wyklucza  stania  i  chodzenia. Wymagane  jest  wówczas takie ograniczenie lub zmodyfikowanie zakresu pracy, aby  większość zadań mogła być  wykonywana  w  pozycji  siedzącej.  Warunkiem  jest  właściwe dostosowanie obiektu, pomieszczenia i stanowiska pracy.

Polecana  jest  praca  na  stanowisku  monitoringu chronionych  obiektów, za pomocą kamer.

 Osoby z dysfunkcją narządu wzroku

Osoby  z lekką  dysfunkcją narządu wzroku  mogą wykonywać  zawód pracownika ochrony  fizycznej  pod  warunkiem  możliwości  skorygowania  jej odpowiednimi szkłami korekcyjnymi lub soczewkami kontaktowymi.

Osoby z dysfunkcją narządu słuchu

Osoby  z  dysfunkcją  narządu  słuchu  mogą  wykonywać  zawód  pracownika ochrony  fizycznej  pod  warunkiem  zapewnienia  im  odpowiednich  pomocy technicznych i tam gdzie jest to możliwe – przystosowania środowiska i stanowiska pracy.

Osoby z dysfunkcją sfery psychicznej

Osoby  z  chorobami  psychicznymi  mogą  pracować  w  zawodzie  pod warunkiem, że  praca, poza wyjątkowymi sytuacjami (wyjazdy, sytuacje kryzysowe w firmie), nie zaburza rytmu dnia i nocy pracownika i zachowana jest zasada równego

traktowania pracowników.

Potrzeba  przystosowania  stanowiska  pracy  do  potrzeb  i  możliwości osób z niepełnosprawnością

 Osoby z dysfunkcją narządu ruchu

Osoby z niewielką dysfunkcją kończyn górnych mogą zostać zatrudnione, ale będzie potrzebne ograniczenie lub eliminacja zadań wymagających sprawności rąk i palców  oraz  częściowe  lub  całkowite  wyeliminowanie  zadań  i  czynności  roboczych wymagających dobrej koordynacji wzrokowo-ruchowej. Osobom z dysfunkcją jednej kończyny  górnej  mogą być  potrzebne pomoce techniczne (ortezy,  protezy),ułatwiające lub  umożliwiające im  pracę,  w  tym  obsługę  pulpitu  lub komputera.

Obecny stan technologiczny dotyczący dostosowywania sprzętu komputerowego do potrzeb osób ze znacznymi dysfunkcjami kończyn górnych pozwala na korzystanie z niego osobom z porażeniami i przykurczami. Dostosowanie może dotyczyć obsługi specjalnej klawiatury  komputerowej  (z  nakładką  ograniczającą,  dużymi  klawiszami, czy dotykowej) oraz myszki.

Osoby z nieznacznym uszkodzeniem kończyn dolnych mogą być zatrudnione pod  warunkiem  przystosowania  organizacji  pracy  i  wykonywania  większości  lub części  zadań  w  pozycji  siedzącej.  Jeżeli  pracownik  korzysta  z  siedziska, należy pamiętać  o  przystosowaniu  go  do indywidualnych  potrzeb pracownika z niepełnosprawnością (regulowana  wysokość,  uchylne  siedzisko,  regulowany podnóżek,  blokada  kół,  regulowane  lub  indywidualnie  profilowane  oparcie,

regulowane  i  odchylane  podłokietniki).  Dodatkowo  należy  udostępnić  uchwyty  i poręcze  ułatwiające  wstawanie  i  podpieranie  w  czasie  stania.  Kolejna  możliwa adaptacja to dostosowanie wielkości stanowiska pracy i wysokości blatów biurka do indywidualnych  potrzeb  oraz  umieszczenie  wykorzystywanych  urządzeń  w  zasięgu rąk pracownika. Ograniczenie  niektórych  obowiązków  zawodowych  jest  możliwe  w  sytuacji pracy zespołowej.

 Osoby z dysfunkcją narządu wzroku

Zatrudnione osoby z lekką dysfunkcją narządu wzroku powinny używać szkieł korekcyjnych  lub  soczewek  kontaktowych.  Należy  w  określonych  sytuacjach częściowo  lub  całkowicie  wyeliminować  zadania  i  czynności  robocze  wymagające dobrej koordynacji  wzrokowo-ruchowej.  W  przypadku  stacjonarnego  miejsca  pracy wymagane  jest  dobre  doświetlenie  miejsca  i  stanowiska  pracy, wprowadzenie kontrastowej kolorystyki  wyposażenia  pomieszczenia  względem  jego  wnętrza, stosowanie  kontrastowego – ciemnego – tła  blatu  roboczego  oraz  eliminacja potencjalnych źródeł olśnienia. Istotnym  usprawnieniem  jest  stała  lokalizacja  elementów  środowiska  i stanowiska pracy.

 Osoby z dysfunkcją narządu słuchu

Osoby słabosłyszące powinny stosować aparaty słuchowe korygujące słuch w stopniu umożliwiającym percepcję  sygnałów  dźwiękowych  i  swobodne,  werbalne porozumiewanie się z innymi osobami (słuch wydolny socjalnie).

Zaleca się,  aby w miarę  możliwości urządzenia  teleinformatyczne,  takie  jak telefon,  były  dostosowane  do  aparatów  słuchowych  (np.  mogą  być  wyposażone  w systemy  pętli  indukcyjnej  lub  systemy  FM).  Urządzenia  komunikacyjne  mogą  być również  wyposażone  w  sygnalizację  wizyjną,  drganiową  lub opartą na przewodnictwie kostnym. Wskazane jest również rozszerzenie sygnalizacji ostrzegawczej o sygnalizację świetlną lub wizyjną uzupełniającą dźwiękowe sygnały bezpieczeństwa w miejscach potencjalnego przebywania pracownika (pomieszczenie pracy, toaleta, pokój socjalny itp.),  w  tym na  stanowisku  pracy  (wyposażenie  urządzeń) lub  o  sygnalizację wibracyjną, informującą o ewentualnym niebezpieczeństwie.

Osoby z dysfunkcją sfery psychicznej

Pracownicy podejmujący pracę powinni być w przyjazny sposób zapoznawani ze strukturą  i  kulturą  organizacyjną  firmy.  Powinni także  otrzymać  jasne  i  niedwuznaczne informacje oraz instrukcje odnośnie do podejmowanych zadań.

W firmie zatrudniającej pracownika z tą niepełnosprawnością  należy wprowadzić przyjazny tryb informowania o jego problemach zdrowotnych czy społecznych, najlepiej, gdy  wie  o  nich  „osoba zaufania”.  Można  wypracować  także  obyczaj,  że  członkowie zespołu pracowniczego interesują się sytuacją społeczną i zdrowotną pracownika i biorą ją  pod  uwagę  we  współpracy.  Mogą  się  przy  tym  uczyć  podmiotowego  traktowania pracownika z niepełnosprawnością – pozyskiwać  wiedzę  o jego  sytuacji,  przede wszystkim od niego samego, lub – za jego wiedzą i aprobatą – z innych źródeł. W  sytuacji  kłopotów  z  psychiczną  i  społeczną  stroną  swojej  pracy  pracownik mógłby korzystać ze wsparcia asystenta zawodowego/trenera pracy. Trener pracy może wywodzić się spośród współpracowników lub być specjalnie w tej roli zatrudniony w firmie. Może też wspierać pracownika z ramienia upoważnionej do tego organizacji. Możliwości

wsparcia trenera pracy byłyby jednak ograniczone tylko do sfery emocji i relacji z innymi, nie dotycząc kompetencji  zawodowych,  i  powinny  obejmować  tylko  pewien  niedługi okres/okresy  czasu  pracy.  Na  co  dzień  pracownik  powinien  jednak  pracować samodzielnie – zgodnie z samodzielnym charakterem stanowiska pracy. Ponadto, zatrudniona osoba powinna mieć możliwość elastycznego czasu pracy i zakresu  obowiązków,  co  oznacza,  że  w  wyjątkowej  sytuacji  (związanej  z  chorobą  czy niepełnosprawnością  osoby)  zakres  obowiązków  na  tym  stanowisku  zostanie zmodyfikowany  w  sposób  możliwy  do  zaakceptowania  przez  pracodawcę.  Powinna istnieć także możliwość okresowego zastąpienia pracownika przez inną osobę.Uwaga. Każdy  przypadek  zatrudnienia  osoby z niepełnosprawnością oraz przystosowania stanowiska  pracy  do  potrzeb  i  możliwości  tej  osoby  należy rozpatrywać indywidualnie.

Ad 2 Brak pozytywnego wyniku badań lekarskich osoby ubiegających się o wpis lub posiadających wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej

Zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 22.08.1997 r. o ochronie osób i mienia (tj. Dz.U. z 2017, poz. 2213 z późn. zm.) (przeprowadzanie badań lekarskich osób ubiegających się o wpis), badania lekarskie i psychologiczne osoby ubiegającej się o wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej lub posiadającej taki wpis – przeprowadza się co do zasady na wniosek tej osoby. Do wniosku, o którym mowa powyżej, osoba ubiegająca się o wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej lub posiadająca taki wpis jest zobowiązana dołączyć oświadczenie, złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, że nie jest osobą niepełnosprawną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych lub nie posiada orzeczenia o inwalidztwie lub niezdolności do pracy wydanego przez właściwy organ rentowy albo dokumenty potwierdzające orzeczony stopień niepełnosprawności, inwalidztwa lub niezdolności do pracy.

Oznacza to, że przy badaniu pełnej zdolności fizycznej i psychicznej brane są pod uwagę dokumenty np. w postaci orzeczenia o niepełnosprawności. Jednakże przepisy nie operują pojęciem orzeczenia o niepełnosprawności, jako dokumentu dyskwalifikującego kandydata. W tym znaczeniu posiadanie orzeczenia nie jest jednoznaczne z brakiem pełnej zdolności fizycznej i psychicznej (wykażą to ewentualnie dopiero badania).

Orzeczenie o niepełnosprawności przedstawione pracodawcy w trakcie zatrudnienia przez kwalifikowanego pracownika ochrony fizycznej może skutkować skierowaniem osoby na badanie pełnej zdolności fizycznej i psychicznej (w razie uzasadnionego podejrzenia utraty zdolności fizycznej lub psychicznej do wykonywania zadań).

Brak pozytywnego wyniku badania osoby ubiegających się o wpis lub posiadających wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej nie musi oznaczać niepowodzenia albowiem zgodnie z ustawą: Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2015 r. w sprawie badań lekarskich i psychologicznych osób ubiegających się o wpis lub posiadających wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej pozostaje możliwość odwołania od niekorzystnego orzeczenia.

 

  1. Wnoszenie odwołania:

1)  odwołanie od orzeczenia lekarskiego wnosi się na piśmie;

2)  odwołanie przysługuje osobie ubiegającej się o wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony

fizycznej  lub  posiadającej  taki  wpis,  pracodawcy  oraz  komendantowi  wojewódzkiemu  Policji

właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania tej osoby;

3)  odwołanie wraz z jego uzasadnieniem wnosi się w terminie 30 dni od dnia doręczenia orzeczenia, za

pośrednictwem lekarza, który wydał orzeczenie, do jednego z podmiotów odwoławczych, którymi są:

  1. a) wojewódzkie ośrodki  medycyny  pracy,  a  w  przypadku  gdy  odwołanie  dotyczy  orzeczenia

lekarskiego  wydanego  w  wojewódzkim  ośrodku  medycyny  pracy  –  jednostka  o  wyższym

poziomie referencyjnym,

  1. b) jednostki służby medycyny pracy podmiotów leczniczych utworzonych i wyznaczonych przez

ministra właściwego do spraw wewnętrznych,

  1. c) podmioty lecznicze utworzone i wyznaczone przez Ministra Obrony Narodowej;

4)  lekarz, za pośrednictwem którego jest wnoszone odwołanie, przekazuje je wraz z dokumentacją badań

oraz  oświadczeniem  lub  dokumentacją,  o  których  mowa  w  art.  33  ust.  2  ustawy  z  dnia  22  sierpnia

1997 r. o ochronie osób i mienia, do podmiotu odwoławczego  w terminie 7 dni od dnia otrzymania

odwołania;

5)  badanie w trybie odwołania przeprowadza się w terminie 30 dni od dnia otrzymania odwołania.

  1. Orzeczenie lekarskie wydane w trybie odwołania jest ostateczne.

.

Post a Comment